منیفولد هوا در دوران پیشرفت پیشرانه‌های احتراق داخلی در مقایسه با منیفولد دود دستخوش تغییرات بسیار بیشتری شدند. در پیشرانه‌های قدیمی که به سیستم سوخت‌رسانی کاربراتور مجهز هستند، این منیفولد معمولا از جنس چدن و یا آلیاژ آلومینیوم و با توجه به نوع پیشرانه، اندازه و تعداد کاربراتورها دارای طراحی‌های متفاوت هستند.

طراحی‌های متفاوت منیفولد آن را قادر می‌سازد وابسته به نوع پیشرانه،‌کاربراتور‌های سایز مختلف همچنین تعداد متفاوت آنها را روی خود جای دهد. در پیشرانه‌های انژکتوری اما طراحی منیفولد اندکی متفاوت است. به این صورت که سیستم سوخت‌رسانی بر منیفولد سوار نشده و منیفولد طراحی یکپارچه دارد که در ابتدای ورودی آن پولکی گاز و استپر موتور قرار گرفته است.
محل اتصال کاربراتور با منیفولد با سرسیلندرها در پیشرانه‌های کاربراتوری و محل اتصال منیفولد با سرسیلندر در پیشرانه‌های انژکتوری با واشرهای آب‌بندی کاملا پوشیده می‌شود تا هیچ هوایی به داخل درز نکند. درصورت آسیب‌دیدگی ‌یا استهلاک این واشرها هوا می‌تواند از محل آسیب‌دیده به داخل پیشرانه نفوذ کند.

از آنجایی که وظیفه تنظیم درصد ترکیب سوخت و هوای ورودی برعهده مجموعه سیستم سوخت‌رسانی انژکتور و یا کاربراتور است، ورود هرگونه هوای اضافی خارج از کنترل سیستم سوخت‌رسانی موجب برهم خوردن ترکیب دقیق سوخت و هوا و درنتیجه آن عملکرد بد پیشرانه و افت توان آن خواهد شد. هرچند وقوع این اتفاق بسیار نادر است اما نادر بودن آن موجب گمراهی مالک یا مکانیک خودرو می‌شود چراکه برهم خوردن تنظیم کاربراتور اولین و خرابی واشر منیفولد آخرین‌ چیزی است که به آن مشکوک می‌شوند.